วันพุธที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2552

คิดถึง

















มาบล็อกเกอร์วันนี้พี่คะนึง
เพราะคิดถึงคนดีที่สุดสวย
ไม่อยากห่างน้องนางยังงงงวย
คิดถึงด้วยใจรักและภักดี

แล้ววันนี้น้องมาโพรสบ้างหรือเปล่า
กลอนเศร้าเศร้าไม่เอานะจ๊ะน้องพี่
อ่านที่ไรใจละห้อยม่อยทุกที
อยู่ทางนี้คิดถึงหนอรอเธอมา

อยากจะตอบปลอบเจ้าในวันนี้
หวังคนดีจะไม่บ่นอีกหนหนา
ถึงอยู่ไกลใจอยู่คู่น้องยา
เท่าชีวาคือรักพี่มีให้เธอ

อยู่ห่างกันเหลือเกินนะน้องแก้ว
คงไม่แคล้วคิดถึงซึ้งเสมอ
ความคิดถึงที่ส่งให้ได้ไหมเธอ
พี่พร่ำเพ้อละเมอหาแต่ยาใจ

วันอังคารที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

สวยจัง



เห็นแล้วนะ รูปน้อง ที่ในเน็ต
สวยสะเด็ด ดุจดั่ง นางสวรรค์
เห็นครั้งแรก มองเหม่อ เพ้อรำพัน
แม่แจ่มจันทร์ ขาวหมวย สวยกว่าใคร

เป็นดาวเด่น ด้านกลอน อักษรศิลป์
แม่ยุพิน น้องสื่อ อักษรใส
กลอนที่แต่ง หวานนัก รักจากใจ
ดูอ่อนไหว ลอยลิ่ว พลิ้วตามลม
หรือคนรัก หักอก จนฟกซ้ำ

ทุกเช้าค่ำ คร่ำครวญ ชวนขื่นขม
พี่อยากปลอบ มอบใจ ให้ชิดชม
รักตาคม ให้เขาลือ จนฮือฮา

คงมีแฟน มากมาย หลายคนแล้ว
คงไม่แคล้ว หมดสิทธิ์ น่าอิจฉา
คงแค่มอง รูปถ่าย ด้วยสายตา
คงไม่ว่า พี่นะ ถ้ารักเธอ